กวีธรรมมะ
กลิ่นความจนปนซับรับกลิ่นเหงื่อ
กลิ่นความเอื้ออาทรป้อนความหวัง
กลิ่นค่าคนต้องกล้าแกร่งเมื่อแรงยัง
เติมพลังอย่าย่อท้อสู้ต่อไป
กลิ่นความรวยอื้อฉาวข่าวขายหุ้น
กลิ่นนายทุนเงินหนาคอยรีดไถ
กลิ่นตุตุกลิ่นกล้ายางกลิ่นลำใย
กลิ่นไฟไหม้โชยผ่านสุวรรณภุมิ
กลิ่นน้ำตาชาวใต้ไม่แห้งเหือด
กลิ่นเหมือนเลือดเชือดส่งลงเพลิงสุม
กลิ่นประชนชนรวมร่วมชุมนุม
ขับไล่กลุ่มโกงกินแผ่นดินไทย
กลิ่นความเหงาเคล้ามาคราอกหัก
กลิ่นความรักเริงร่าคราสดใส
กลิ่นความช้ำพร่ำพรมคราขมใจ
น้ำตาไหลครวญคร่ำกลิ่นคำลวง
กลิ่นกรุ่นกรุ่นแก้มนางยังฝังจิต
กลิ่นจุมพิตสะกิดเตือนเหมือนติดบ่วง
กลิ่นมายาล่อเราเข้ากลลวง
เจ็บซอกทรวงมิสร่างสิ้นกลิ่นน้ำคำ
กลิ่นน้ำหมอกหยอกเย้าเจ้าดอกหญ้า
กลิ่นกายาชื่นชมแม่คมขำ
กลิ่นนวลนางข้างแคร่ยังจดจำ
ในคืนค่ำกระท่อมเก่าเคยเคล้าคลอ
กลิ่นความฝันของชนคนนักสู้
กลิ่นความรู้พร่ำเพรียกเรียกร้องขอ
กลิ่นศึกษาไม่อยากย้ายไปอบต.
อย่าพึ่งท้อนะคุณครูจงสู้ทน
กลิ่นของคนชอบงับคอรัปชั่น
กลิ่นโกงกันโกงกินแผ่นดินหม่น
กลิ่นผู้ร้ายคราบผู้ดีที่ปลอมปน
กลิ่นโจรปล้นบ้านเราเข้าเผาเมือง
กลิ่นปลาร้าตราตรึงยังซึ้งซ่าน
กลิ่นอีสานรัฐเสริมเริ่มฟูเฟื่อง
กลิ่นโรงงานกับสารพิษบอกรุ่งเรือง
คุยคำเขื่องกลิ่นวาจาสร้างค่าตน
กลิ่นขี้โคลนสาบควายเหือดหายสิ้น
กลิ่นแผ่นดินชอกช้ำกลิ่นน้ำฝน
กลิ่นของเสียสารเคมีที่ปะปน
กลิ่นคนจนทุกข์ทวีหนี้กองทุน
กลิ่นซากศพแสนเศร้าที่เขาหลัก
กลิ่นคลื่นยักษ์โถมใส่จนวายวุ่น
กลิ่นน้ำตาทุกข์เข็ญแหลกเป็นจุน
กลิ่นกระสุนพลัดพรากยากเยียวยา
กลิ่นมะลิหอมซึ้งคิดถึงแม่
ครั้งดูแลลูกน้อยคอยห่วงหา
กลิ่นน้ำใจไออุ่นยังตรึงตรา
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น